یاد گرفته‌ایم برای ارج نهادن به موضوعی خاص و یا برای نهادینه کردن مفهومی هفته‌ای با نام و به نام آن برگزار کنیم.
هفته‌هایی که می‌آیند و می‌روند با نام‌های آشنا و غریبی نامگذاری می‌شوند خیلی تلاش کنیم در تقویم رسمی کشور ثبتشان می‌کنیم!
اما این کافی نیست چه هفته‌های متعددی با نام‌های متفاوت نامگذاری شدند و چه ایده‌های بکری و چه افراد خلاقی برای نامگذاری هفته‌ای خاص تلاش کردند فارغ از اینکه به تشکیل کارگروهی مصمم و مسلط برای اجرایی کردن آن بیاندیشند.
به عنوان مثال هفته‌ای را با عنوان هفته سلامت نامگذاری می‌کنیم، بسیاری از ما تحت تاثیر کمپین تبلیغاتی آن هفته تلاش می‌کنیم درست زندگی کنیم چراکه در بیلبوردهای شهری، شبکه‌های مختلف رادیو و تلویزیون همواره ما را تحت بمباران اطلاعاتی درباره آن قرار می‌دهند اما همین که آن هفته تمام شد انگار دیگر سلامتی اهمیتی ندارد.
منتظر می‌مانیم تا یک هفته بعد، مخاطب غیرفعال و منفعل که باشیم تحت تاثیر تبلیغ‌های مختلف قرار می‌گیریم. نه تنها هیچکدام از مشکلات‌مان حل نمی‌شود، بلکه جسته و گریخته به جزییات موضوعاتی متفاوت پرداخته‌ایم؛ نه حرفی برای گفتن داریم نه بخشی از زندگی‌مان بهبود یافته است، جالب‌تر اینکه دو هفته از آن موضوع که می‌گذرد همه چیز فراموش می‌شود. چراکه خود را اینگونه عادت داده‌ایم که خیلی زود با اتمام کمپین تبلیغاتی یک موضوع همه چیز را به باد فراموشی بسپاریم و درگیر موضوعی جدید شویم!
حال راهکار پیشنهادی نگارنده نیز با طرح یک مثال عنوان می‌شود. دیابت بیماری شایعی میان مردم کشورمان است و بسیاری از افرادی که دیابت دارند اگر عضو انجمن گابریک نباشند حتما نام آن را شنیده اند. تبلیغ بین فردی برای این انجمن باعث شده تا امروز تعداد بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت عضو آن باشند. افرادی که دیگر نمی‌توان برچسب یک بیمار دیابتی را بر آنها چسباند. همین انجمن و حضور افراد با گرایش‌های و شیوه زندگی متفاوت اما با یک نقطه مشترک آن هم وجود بیماری دیابت آنها را گرد هم جمع کرده است. طبق آمار وزارت بهداشت، در کشور ما بیش از ۴۸ درصد مردم، مستعد ابتلا به دیابت هستند، بیماری که ابتلا به آن با کمک آموزش صحیح قابل پیشگیری است و می‌توان از عوارض خطرناک آن دوری جست.
برای اولین در ایران، کمپینی در ابعاد ملی برای بالابردن آگاهی در مورد این بیماری آغاز شده است. کمپین روبان آبی با حمایت وزارت بهداشت، شهرداری تهران، کانون پیشگیری از دیابت و انجمن دیابت گابریک به منظور بالا بردن آگاهی عمومی در مورد این بیماری و راه‌های پیشگیری از آن راه‌اندازی شده است.
در این کمپین، شهروندان با بستن روبان آبی به مچ دستشان قول می‌دهند که یک روز، زندگی سالم‌تری داشته باشند و یاد بگیرند که چگونه می‌توانند از ابتلا به دیابت جلوگیری کنند.
حال با ایجاد انجمن روبان آبی که در ادامه همان انجمن گابریک شکل گرفته است شاهد یک اتفاق خوب تبلیغاتی در کشورمان هستیم. هسته‌ای مرکزی برای مبارزه با یک بیماری شایع تشکیل شده است هسته‌ای به خاطر موضوعی خاص با تاریخ مصرفی بیش از یک هفته. انجمن گابریک برای اجرای کمپین تبلیغاتی روبان آبی با پیشینه‌ای 7 ساله برنامه‌ریزی کرده است. روبان آبی نیامده تا با تاریخ انقضای 7 روز به کار خود پایان دهد اعضای این انجمن قرار است طی سال با دیدارهای مکرر با یکدیگر و با در میان گذاشتن تجربه‌های خود تعداد بیماران این بیماری شایع را کاهش دهند.
این انجمن با شعار «قول می‌دهم و راضی‌ام از خودم» و عبارت «با کمپین روبان آبی گابریک هم‌پیمان شویم تا آسمان آبی سلامت با عوارض دیابت ابری نشود.» در مسیر درستی قدم نهاده است. حال در این مجال قصد ما پرداختن به موضوع دیابت یا این انجمن نیست، اما راهی جز آوردن مثالی عینی برای تفهیم این مطلب نبود.
در پایان از همه سازمان‌ها، ارگان‌ها، کارگروه‌ها و افرادی که تلاش می‌کنند با ایده‌ها و دغدغه‌های موثر موضوعی را نهادینه کنند پیشنهاد می‌کنیم تا با ایجاد یک کمپین تبلیغاتی جدی راه را برای رسیدن به مقاصد خود هموار کنند و افراد و گروه‌ها را به صورت عملی به سمت مقصود مورد نظر خود سوق دهند.
بهتر است سری به کمپین روبان آبی بزنید.
